Głupia miłość.

Myślałem, że miłość nie może być głupia. Dziś wiem, że to ja jestem głupcem. Pamiętam to miejsce na twojej szyi, tam gdzie mieszkają uśpione dreszcze i łaskotki miękkie. tęsknie za nimi co noc składając usta do samotnego, niemego pocałunku. Czy nadal tańczysz wyskakując naga z łózka w chwilach prawdziwego dziecięcego szczęścia? Gdy ty naga ubrana tylko w woal wstydu, bezwstydnie rytmicznie pląsałaś ja wzrokiem kochanka rozkosz spijałem z twego widoku każdym nerwem swego ciała. W chwilach takich jak ta chciałem cie nagą pomalować farbą i przeturlać po białej ścianie mojego pokoju, tak byś zostawiła już na wieki rozkoszny ślad piękna w moim domu tak jak w mojej duszy. Zachowałbym cię zaklętą w kolorowych plamach, w odciskach wdzięcznych na które spoglądałbym czule w chwili twórczej słabości. Dziś w moim życiu pada deszcz taki ciężki i duszny, jakby nie był z wody lecz ołowiu. Dziś wiem że jestem głupcem, bo uwierzyłem w miłość.

Roman Pier.